Vanochtendom 07.30 weer op pad richting Rincon. Onderweg wordt er een koffiestop gemaakt bij een Duits bakkerijtje.

Vandaag is het onafhankelijkheidsdag en het eerste muziekkorps horen we in de verte al spelen. De schoolkinderen zorgen voor de parades met muziek. We rijden verder en in een grotere plaats maken we een stop van 20 minuten. Hier komt een grote parade voorbij, van kleine meisjes met linten en dansen op de straat tot muziekkorpsen en drumbands. Wat erg grappig is om te zien is dat er in de drumband 2 kleintjes meelopen met van speelgoed trommeltjes, het maakt dus niet uit of je al kan spelen of niet, het meedoen is al net zo belangrijk.

In Liberia een pinstop en supermarkt stop omdat we een picknick lunch hebben, en de komende dagen er geen mogelijkheden meer zijn om te pinnen, dus als de Costa Ricanen nog geld nodig hebben dan moeten ze nu toeslaan.

Na aankomst bij het het nationale park van Rincon eten we eerst de picknick lunch voordat we aan de wandeling van circa 2 uur gaan beginnen. We lopen de route in tegenovergestelde richting omdat het begin het mooist is, het eerst deel is vlak en we lopen langs diverse borrelende bronnen. Door het vulkanisme is dit hier van dichtbij te zien. Vervolgens lopen we door en komen we bij een rivier die per boomstam (boven derivier(overgestoken dient te worden, Adrie en ik zijn als eerste over maar dan gaat het mis, een man in de groep houdt zijn evenwicht niet en de volgende staat ook al op de boom en wordt zo mee naar beneden getrokken. Zij willen niet meer verder lopen omdat de vrouw zich toch aardig bezeerd heeft, we twijfelen of dit wel het goede pad is, dus ik steek de rivier maar lopend over want zonder begeleidingstouw vind ik het maar niks om over de boomstam te gaan. Adrie maakt het allemaal niet uit, als een aap loopt hij zo weer terug.

Er komen andere van de groep en blijkbaar is dit wel het goede pad, dus weer terug door de rivier en dan begint de jungle tocht. We lopen steeds verder het woud in en de twijfel begint weer toe te slaan, we zien geen bordjes meer dus we vragen ons af of we echt wel goed gaan. Maar we blijven het pad volgen, we hebben er een aardig tempo in en gaan eigenlijk te snel om echt te genieten van de omgeving. Maar omdat we niet weten of we goed gaan. blijven we maar doorlopen. Uiteindelijk zien we weer een bordje en word bevestigd dat we goed gaan, lekker klimmen en dalen tussen de boomwortels door. Na 2 uur lopen zijn we weer terug bij het begin en kunnen we even bijkomen van een tropische wandeling.

De laatste van de groep komen circa 1 uur na ons binnen, hoe zo snel gelopen!