Bij de schilpadden in Tortuguero werd 100% garantie gegeven en hier 95% garantie op het zien van schildpadden.

We vertrekken rond 10,00 richint de boot, het is de planning om eerst te snorkelen. Maar wij willen walvissen zien dus eerst op naar de walvissen, de schipper belt met een andere boot en geeft aan dat hij binnen 5 minuten er is (zullen er walvissen zijn) en ja hoor, de eerste walvissen binnen 20 minuten op het water te zijn.

Het is een moeder met haar jong, en ze zijn met een stuk hout aan het spelen. Dit is echt zo gaaf om te zien, soms komt de snuit omhoog en dan duiken ze weer even onder en het is bijna niet te bevatten hoe groot de moeder is.

Als ze zijn verdwenen varen we verder en komen een andere walvis tegen, deze is weer met het hout aan het spelen. Op een gegeven moment geeft ze een show weg en draait zich van de ene kant om naar de andere kant, geweldig om te zien. Maar dat is nog niet alles, omdat we denken dat we het gezien hebben en het inmiddels ook begint te regenen zijn bij ons in de boot de meeste toestellen opgeborgen en ja hoor dan gebeurt het, ze springt omhoog! Dit zit nu in ons geheugen gegrift en op de andere boot van onze groep hadden ze nog wel de camera's paraat en daar hebben ze een foto van genomen.

We varen een redelijk stuk op zee om buiten de bui om te varen, want aan land regent het zeker al een uurtje of twee terwijl wij het nog heerlijk droog houden. Hoe dichter we bij de kust komen hoe meer het begint te regelen, er wordt nog gevraagd of er snorkelaars zijn, dat niet maar Kimo (onze reisbegeleider( en Adrie nemen een duik in het warme water. De bui is inmiddels los gebarsten en het water in zee is warmer dan het regenwater, het begint ook te onweren en we varen naar de kust. Maar wat geweldig dat we dit hebben gezien. Nadat we aan land zijn gegaan komt Jose de busschauffeur aanrijden en die krijgt een beroertje allemaal natte Nederlanders in zijn nette bus. Maar ja we moeten toch instappen, we gaan op dezelfde manier het restaurant in gewoon in onze badkleding op blote voeten en druipend van het water, het maakt allemaal niet uit dit kan in Costa Rica ( in nederland niet voor te stellen), gelukkig is er een tegelvloer.

Omdat het zo hard heeft geregend krijgen we bericht dat de weg naar de lodge niet begaanbaar is en dat we moeten wachten, na circa 1.30 minuten te hebben gewacht in het restaurant vertrekken we en de rivier die vanochtend nog een mooi helder stroompje was is een kolkend bruine rivier geworden en het gedeelte waar de weg overstroomde is net weer begaanbaar. Blijft bizar om dit te zien (in Nieuw - Zeeland hebben we dit ook meegemaakt in Franz Josef( maar het blijft apart dat binnen een paar uur tijd een rivier zo kan veranderen.

Met de tenten is gelukkig niets aan de hand dus we kunnen gewoon slapen vannacht naast een kolkende rivier.